παρανύσσω

και αττ. τ. παρανύττω Α

1. κεντώ στα πλάγια

2. μτφ. ερεθίζω, ενοχλώ κάποιον κρυφά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + νύσσω «τρυπώ, χτυπώ». Το ρ. με αρχική σημ. «τρυπώ, πλήττω με αιχμηρό αντικείμενο» χρησιμοποιήθηκε αργότερα μτφ. με σημ. «ερεθίζω, διεγείρω τα συναισθήματα κάποιου»].